W Zmiennicy piłka nożna jako dyscyplina sportu była bardzo mało znana. Była formą zabawy i grano w nią dla zabicia wolnego czasu którego było niewiele. Wszystko się zmieniło w chwili gdy do zmiennickiej szkoły został przeniesiony z Brzozowa kierownik (bo takie miał stanowisko w szkole i tak mówili na niego mieszkańcy) pan Bober. To on organizował na początku mecze w siatkówkę z drużyną fanatyków tego sportu z Brzozowa przeciwko chłopakom ze Zmiennicy. Pan kierownik grał w Zmiennicy i zawsze pokrzepiał zawodników do walki nawet gdy pewne było, że nie mamy szans. Słysząc o tym, że we wsi jest spora grupa młodzieńców, którzy grają w piłkę gdzieś po lasach i łąkach, zaczął poważnie podchodzić do tematu, jakim było zrobienie stadionu i drużyny piłkarskiej. Zaczęły się treningi na górze brzozowskiej (tam gdzie teraz jest pole biwakowe). Gdy chłopaki trenowali, pan Bober zaczął na zmiennickiej łące nieopodal szkoły robić stadion. Grupa przyszłych graczy pomagała mu wyrównać to miejsce. Brzeg sięgający wtedy do połowy obecnego stadionu, trzeba było zryć oczywiście łopatami, a ziemię wywieźć taczkami. Gdy boisko było w miarę równe i wyrosła na nim trawa posiana w pas, którą koszono kosami, zaczęły się treningi biegowe pod okiem nauczyciela, który uczył wychowania fizycznego w szkole. Po pewnym czasie zawodników nudziły już treningi bez grania i następny trening miał być zpiłką, ale na boisku nie było bramek. Nakazano wykonanie ich Aleksandrowi Michalskiemu, który wraz ze Stanisławem Chmielowskim zrobił wymiarowe bramki na wzorze tych z Brzozowa. Linie na stadionie wysypywane były trotami, aby lepiej się trzymały wykopywano specjalne małe rowki. Od początku barwami klubowymi była biel i czerwień. Pierwsze koszulki każdy musiał sobie uszyć sam. Później za otrzymane pieniądze uszyto komplet strojów.
Klub oficjalne z inicjatywy pana Bobra i Ludwika Rachwała (kierownika drużyny) zaczął funkcjonować od maja 1950 roku. Zawodnicy grający wtedy w tej drużynie nazwali się „Kacze Doły”. Na otwarcie stadionu i działalności drużyny zostały rozegrane zawody lekkoatletyczne a także zawody w pływaniu. Odbył się także festyn rodzinny i mecz towarzyski Zmiennica-Jasionów (5:0). Później odbywały się mecze sparingowe. Dopiero po kilku spotkaniach drużyna była zarejestrowana pod okręg haczowski. Te mecze były już sędziowane przez uprawnionych sędziów. Odbywały się mecze z Górnikiem Grabownica (pierwszy mecz w historii- wygrana 7:1), Zarszynem, a także z Wzdowem i Jasionowem.
Zawodnicy pierwszej drużyny:
1. Michalski Aleksander
2. Niezgodzki Ludwik
3. Niezgodzki Stanisław
4. Sadowski Marian
5. Sadowski Adam
6. Sadowski Kazimierz
7. Haduch Kazimierz
8. Kwolek Marian
9. Hermański Adam
10. Rachwał Władysław
11. Dołoszycki Stanisław
12. Józef Adamczak
13. Ludwik Rachwał - kierownik drużyny.
Później do składu dołączyli zawodnicy z Brzozowa, a mianowicie:
1. Janusz Stefan
2. Sawicki Władysław
3. Sawicki Janek
Po rozegraniu rundy jesiennej, po przerwie zimowej, na wiosnę klub otrzymał buty od sponsora z Brzozowa, ponieważ bramkarz i dwóch napastników pochodziło z tego miasta. Pierwszy mecz rundy wiosennej rozegrany został w Haczowie. Zwyciężyła zmiennicka drużyna pokonując gospodarzy aż 0:11. Warto zwrócić uwagę na to iż co tydzień wZmiennicy aż do lat 70-tych, odbywały się tzw. „czwartki lekkoatletyczne”. Rozgrywały się wtedy biegi, skoki do piasku, rzut kulą, rzut oszczepem, rzut dyskiem, strzały z łuków. Od początku działalności Zmiennica i Brzozów chętnie ze sobą współpracowały. W 1953 roku m.in. Adam Sadowski, Aleksander Michalski, Marian Sadowski zaprosili swoich licealnych kolegów z Brzozowa do gry w naszej drużynie. Gdy Zmiennica miała u siebie rozegrać mecz z Haczowem skład wzmocnili Henryk Fredyk, Stefan Jajko, Jan Sawicki, Stanisław Sawicki. Haczów pewny zwycięstwa przyjechał na mecz z beczką piwa i przegryzką. Ku zaskoczeniu chłopcy ze Zmiennicy pokonali swoich odwiecznych rywali 3:1. Haczowiacy furmankami opuszczali miejscowość ze spuszczonymi głowami oraz beczką piwa, którą ze sobą przywieźli. Początek 2 połowy XX wieku to emigracja wielu Polaków za granicę wposzukiwaniu pracy, w służbie wojskowej. Ta fala dotknęła również nasz klub, mimo to zespół nadal funkcjonował. Zajmowali się nim Kazimierz Haduch, Zbigniew Adamczak, Stanisław Adamczak. Mecze rozrywaliśmy w tzw. lidze miejsko-rozgrywkowej. Przez wiele lat to oni wiedli prym w naszej drużynie, przez którą przewinęło się wielu zawodników m.in. Bracia Kwolkowie Stanisław i Kazimierz (później Szombierki Bytom i Polonia Bytom), Haduch Zygmunt (Siarka Tarnobrzeg) a także: Stanisław Sadowski, Stanisław Rachwał, Sadowski Henryk, Józef Dziedzic, Kazimierz Rachwał, Czesław Rachwał. Ci gracze wspierali klub ponad 20 lat. W latach 70-80 do klubu do dołączyli nowi zawodnicy m.in. Stanisław Borek, Wędrzyński Ryszard, Ryszard Sadowski, Zbigniew Hędrzak.
Pod koniec lat 70-tych nastąpiło zawieszenie działalności klubu. Dopiero w latach 80-tych Julian Rejman zauważył zawodników ze Zmiennicy i postanowił ustanowić ligę rozgrywkową klasy „C”. Na początku były z tym problemy, jednak dzięki wytrwałym zaangażowaniu działaczy: Ryszarda Ostrowskiego, Ryszarda Materny, Ryszarda Barnasia iJanusza Adamczaka w 1982 roku reaktywowano klub pod nazwą „LKS Płomień Zmiennica”. Nazwa wzięła się stąd, iż w Zmiennicy działał zespół muzyczny „Iskra”, a że po iskrze jest płomień przyjęliśmy właśnie taką nazwę. Zwrot w reorganizacji klubu sprawił, iż brakowało wielu rzeczy, a szczególnie sprzętu. Dlatego mecze rozgrywano np. w koszulkach LZS Jasionów. Później ufundował nam je były burmistrz Brzozowa. Organizując zabawy, festyny, pikniki zbierano fundusze na nowy sprzęt, który służył nam przez wiele lat. Stadion nie był dawno remontowany więc nie spełniał wymogów. Musiano powiększyć boisko o 1,5 metra, a bramki wymienić na metalowe, które dzięki staraniom zarządu otrzymano od LZS Wzdów.
Płomień, który dotychczas nie miał swojej szatni, bazę klubu ulokował w budynku starego domu ludowego. Gdy wszystko było już zapięte na ostatni guzik drużyna zabrała się do solidnej gry, szybko awansując do B klasy. Grano z lepszymi jak i gorszymi drużynami. Na początku lat 90-tych nastąpił spadek w skutek reorganizacji. Zaczęto solidnie remontować stadion, przez co zmiennicki LKS musiał rozgrywać mecze na boisku naszego sąsiada zJasionowa. Prace na płycie trwały od 1993-1994 roku. Boisko do użytku zostało oddane w1995 roku. Chwilę później funkcję prezesa objął Marek Ostrowski. Mimo wcześniejszych problemów zmobilizował drużynę i wprowadził ją do klasy „B”. Wyremontował szatnie, wzbogacił obiekt sportowy m.in w ławki dla kibiców. Po wielu latach rozgrywek w „B” klasie w 2004 roku dzięki pracy całego zespołu awansowaliśmy do krośnieńskiej klasy „A”. Ważniejsze mecze jakie rozegraliśmy to: mecz z Karpatami Krosno w pucharze polski (przegrana, wtedy z III ligowym zespołem), pierwszy mecz w „A” klasie z Stalą II Sanok (wygrana 2:1), mecz z Leśnikiem Baligród (wygrana 5:2). Duży sukces osiągnął Jacek Fiedeń, który został drugim trenerem Górnika Łęczna.
W 2007 roku funkcję prezesa objął Stefan Michalski - niegdyś zawodnik Płomienia, z ponad dwudziestoletnim stażem gry w naszym klubie. Dzięki jego staraniom rozpoczęto remont szatni klubowej i wszystko zmierzało w dobrą stronę. Niestety mimo tego, iż na boisku wywalczyliśmy utrzymanie w klasie "A", walkower i 3 punkty przyznane już po sezonie Gabrom Łukowym zepchnęły nas na pozycje spadkową do klasy "B". Kolejny sezon 2008/2009 zakończyliśmy w klasie "B" na miejscu piątym. W sezonie 2009/10 Płomień wywalczył awans do klasy ”A” zostając mistrzem klasy ”B”
Po świetnym sezonie 2012/13, wywalczyliśmy historyczny awans do klasy okręgowej, niestety zaledwie po jednym sezonie spadliśmy do klasy ”A”.
W 2015 roku został wybrany nowy zarząd na czele którego stanął Radosław Ostrowski, V-ce prezesem został Grzegorz Preisner, skład zarządu dopełnili Sławomir Michalski - Skarbnik i Bartosz Kielar - Sekretarz